Nieuws
Lieve mensen,
De nieuwsberichten dezer dagen zijn geen reden tot optimisme. Oorlog in Oekraïne , aardbevingen in Turkije en Syrië, energiecrisis, inflatie …
Ons leven wordt soms heel erg door mekaar geschud, en heel wat mensen zijn teruggeplooid op zichzelf.
Ook Corona is tekeer gegaan als een storm door een bos. Er zijn takken afgebroken en bomen zijn omgewaaid. Het sociaal-cultureel leven heeft absoluut een knauw gekregen.’ En toch is er in deze week van de vrijwilligers ook plaats voor optimisme …
Nog nooit waren er zo veel vrijwilligers, en nog nooit was er zo veel vraag naar vrijwilligers. Mensen die de zware steen van anderen willen helpen wegrollen.
“ Wie kan voor ons de steen van het graf wegrollen ? “ vroegen de vrouwen zich af op de eerste paasmorgen.
Dit vragen vele mensen zich af, voor wie het leven meer last dan vreugde, meer twijfel dan hoop is .
Een vraag die miljoenen armen In India zich dagelijks stellen
Maar toen bemerkten de vrouwen dat de steen was weggerold…
En daar begint Pasen …Daar waar we ons reeds bij de feiten hadden neergelegd, en nieuwe mogelijkheden worden geopend.
Pasen is geen toverwoord.
Het is een weg, een weg die lang kan duren, soms een leven lang. Maar de vrouwen blijven niet voor het graf staan, zij gaan het graf binnen. Ze zijn bereid om te helpen. Ze gaan op weg naar Galilea, naar het land van het leven, naar de hoop.
Hoeveel mensen zijn er niet , die vrijwillig het beste van zichzelf geven , om die steen weg te rollen, om elkaar op te beuren en elkaar moed in te spreken.
Op een of andere manier heeft Pasen ons toch te pakken en heeft hij in ons een nieuw begin gemaakt.
Dan worden mensen die verstard zijn soepel en plooibaar.
Dan worden mensen die bedroeft zijn toch blij.
Dan worden pessimisten toch wat optimistischer.
Dat gaat gebeuren als Pasen onder ons wat meer ruimte krijgt. Als we helpen de steen weg te rollen.
Wanakkam wenst ieder van jullie een zalig Pasen.
Jos Vangrunderbeek